سب النبی چیست | حکم سب النبی و مجازات آن چگونه است
سب النبی چیست – سب النبی اصطلاحی است که در خصوص اهانت به پیامبر اسلام (ص) و ائمه معصومین به کار می رود. در ادامه با مجله تارامگ همراه باشید تا در مورد این موضوع بیشتر بدانیم.
سب النبی چیست؟
سب النبی در واقع به لعن و دشنام و هرگونه اهانت به پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله و سلم می گویند. سب النبی شامل پیامبران الهی و همه ائمه معصومین علیه السلام نیز می شود.
معنی کلمه سب النبی
کلمه سب در لغت به معنای فحش و دشنام و ناسزا است و در اصطلاح به رفتاری که از طریق ناسزاگویی و توهین صورت گرفته باشد ، گفته می شود .
سب النبی در قرآن
در قرآن کریم ، آیه ای درباره سب النبی وجود ندارد ولی آیات فراوانی هست که در آن آزار و اذیت پیامبر اسلام را حرام می داند و خداوند برای آنها عذاب دردناکی را در نظر گرفته است.
هر توهینی سب محسوب نمی شود ولی هر سبی ، توهین است.توهین به معنای ناسزاگویی و بی احترامی به طرف مقابل است و مهم ترین مصداق توهین هم دشنام می باشد.
سب النبی در قانون مجازات اسلامی
«مطابق ماده ۲۶۳ قانون مجازات اسلامی هر گاه متهم به سب، ادعا کند که اظهاراتش از روی اکراه، غفلت، سهو یا در حالت مستی و غضب و سبق لسان یا بدون توجه به معانی کلمات یا نقل قول از دیگری بوده، ساب النبی محسوب نمیشود.»
سب النبی در فقه شیعه
همه فقهای شیعه از صدر اسلام تا کنون نظرات خود را درباره سب النبی بیان کرده اند و حکم آن را قتل می دانند. آنها بر این نظرنند ،کسی که به پیامبر اسلام بی احترامی کند و به او دشنام دهد و از او عیب جویی کند ، چه مسلمان و چه غیر مسلمان باید کشته شود.
اولین فقیهی که در این باره نظر داده است شیخ صدوق می باشد. ایشان در این باره گفته اند که هر کس پیامبر خدا (ص) یا امیر مؤمنان علی بن ابیطالب (ع) یا یکی از امامان (ع) را دشنام دهد و ناسزا گوید خونش از همان ساعت حلال میشود.
همچنین شیخ طوسی هم در این باره گفته است کسی که پیامبر (ص) یا یکی از امامان (ع) را دشنام دهد ، خونش هدر می رود وهر کسی هم که سب و دشنام را از او بشنود ، قتلش حلال است.
سب النبی در اهل سنت
فقهای اهل تسنن هم درباره دشنام و ناسزاگویی پیامبر و ائمه نظراتی را بیان کرده اند . آنها دو دسته اند، گروهی مانند فقهای شیعه براین عقیده اند کسی که به پیامبر اسلام اهانت کند ، قتلش جایز است و دسته دوم ، عقیده دیگری دارند.
همه فقهای شیعه از صدر اسلام تا کنون نظرات خود را درباره سب النبی بیان کرده اند و حکم آن را قتل می دانند . آنها بر این نظرنند ،کسی که به پیامبر اسلام بی احترامی کند و به او دشنام دهد و از او عیب جویی کند ، چه مسلمان و چه غیر مسلمان باید کشته شود.
سید مرتضی علم الهدی نظر فقهای امامیه را بیان کرده است و نظر آنها این است که هر کس پیامبر (ص) را سبّ کند مسلمان باشد یا ذمی، در آن حال (در همان لحظه بیدرنگ) کشته شود و بقیه علمای اهل سنت با این نظریه مخالف هستند.
ابن عابدین یکی از علمای اهل تسنن، در بیانی که داشته اند معلوم می شود که حنبلیها با شیعه هم عقیدهاند، امّا ابوحنیفه و شافعی نظر مخالفی دارند.
حنفی ها و شافعی ها معتقدند اگر کسی به پیامبر اسلام توهین کرد باید او را توبه دهند ، اگر توبه کرد باید رهایش کنند و اگر توبه نکرد، همانند مرتد کشته خواهد شد.
حکم سب النبی چیست؟
مهم ترین مقدسات در اسلام ، وجود پیامبر (ص)، ائمه معصومین و انبیای الهی می باشد و کسی که به این مقدسات اسلامی توهین کند مجرم شناخته می شود.
جرم اهانت به پیامبر و ناسزاگویی به ائمه (ع)،که از روی عمد و اختیار انجام داده اند ، اعدام می باشد.
درماده 262 قانون مجازات اسلامی آمده است که هر کس پیامبراسلام و یا هریک از انبیاء بزرگ الهی را دشنام دهد یا توهین کند «ساب النبی» است و به اعدام محکوم میشود.
توهین و قذف و دشنام هر یک از ائمه معصومین و حضرت زهرا (ع) هم در حکم سب النبی به حساب می آید .
در ماده263این قانون آمده است اگر فردی که متهم به سب شده است ، ادعا کند که این الفاظ را از روی اکراه، غفلت سهو یا در حالت مستی یا غضب گفته است و یا به معانی آن توجه نداشته است و یا نقل قول از شخص دیگری بوده است و آنها را بیان کرده، ساب النبی محسوب نمیشود.
در این صورت حکمی که قانون برای او در نظر می گیرد 74 ضربه شلاق است.
ماده 513 قانون اسلامی
در ماده513 قانون اسلامی هم آمده است ، کسی که به مقدسات اسلام و یا هر یک انبیاء یا ائمه طاهرین (ع) یا حضرت صدیقه طاهره (س) اهانت کند، اگر مشمول حکم سابّ النبی باشد، اعدام میشود و در غیر این صورت به حبس از یک تا پنج سال محکوم خواهد شد.
از آنجایی که تمام پیامبران اسلام پاک ومنزه از عیب و نقص هستند و عصمت و قداست خاصی دارند ، باید مقام و منزلت این پیامبران الهی در جامعه حفظ شود ، به همین خاطر هیچ کس حق اهانت و عیبجویی و تمسخر و تحقیر پیامبران را ندارد.
کسی که به پیامبران الهی اهانت کند در واقع تظاهر به کفر و بیدینی کرده است و با این کار دین و پایه های دینی را کوچک شمرده است. بنابراین کسی که این کار را می کند باید ادب شود تا شخص دیگری به خود جرئت انجام چنین کاری را ندهد.